Apartmanların bodrum katında, karate salonları vardı.. doğrudan kaldırımdaki dar kapıdan girilip, bir merdivenden aşağı inilen, havasız, duvarlarında çeşitli bu spora gönül vermiş saygı değer abilerimizin posterleri asılıydı.. efsane Bruce Lee örneğin.. Benim, asıl takıldığım mesela salonların içinde değildi.. Kapı önünden geçerken, veyahut kısa bir bekleme aralığında, o alt kattan gelen seslerdi..
birbirlerine tekme-tokat girişen abilerin sesleri; -Hayyytt! -Huyyytt! -İyahhhyt! Tarifi pek mümkün değildi.. Ama güzeldi.. Karate salonları 2000'li yıllarla bir bir tarih oldu.. Yerini Spor salonları aldı.. Karate'nin yerini de bir takım daha acayip şeyler aldı. "Fitness" diye tabir ettiğimiz.. Aletlerin İnsana hükmettiği daha elektronik yerler.. Ve yine en kötüsü; -Hayyytt! -Huyyytt! -İyahhhyt! gibi İnsani efektler yerini acayip "club" müziklere bıraktı.. Eskidendi..
Abonelik
Posts
Comments
2 comments:
o karate salonlarının herbirinin sahibi mutlaka balkan şampiyoluğu ya da ikincilği sahibi insanlardı.
tabi bazılarının o "koca usta"larla çekilen fotoğrafları bile vardı.. o senin, işin felsefesini öğrendiğin hocanda, karizmadan eser olmayan fotoğraflarda...
Post a Comment